27 Haziran 2011 Pazartesi

KARTAL VE TAVUK

Bir zamanlar, büyük bir dağda kartallar yuva yaparlarmış. Bir kartal da 4 tane yumurtası ile bu dağda yaşıyormuş. Bir gün bir deprem olmuş.
Ve yumurtalardan bir tanesi dağdan yuvarlana yuvarlana vadide yer alan bir çiftliğe kadar düşmüş. Bu çiftlik bir tavuk çiftliğiymiş.
Çiftlikteki tavuklar, bu değişik ve normalden büyük yumurtayı sahiplenmeye karar vermişler. Yaşlı bir tavuk bu yumurtayı ve içinden çıkacak yavruyu, koruması altına almış.
Günü dolup zamanı geldiğinde yumurtanın içindeki kartal yavrusu kabuğunu kırmış ve dünyaya gelmiş...Bir tavuk çiftliğinde bulunduğunu ve kendisininde Çevresindeki yüzlerce tavuğun arasında olduğunu görünce kendini de tavuk sanmış ve çiftlikteki tavuklarla birlikte oda bir tavuk gibi büyümeye başlamış.

Yalnızca o kendini tavuk gibi görmekle kalmıyormu,çiftlikteki tüm tavuklar da ona bir tavuk gibi davranıyorlarmış.

Kartal zaman zaman içinden,''Ben çevremdeki tavuklara pek benzemiyorum...
Acaba ben kimim?'' diye geçiriyor ama bu kuşkusunu birtürlü dile getiremiyormuş..Ne de olsa o da bir tavukmuş ve tavuk olduğunu bilmeli ve kabul etmeliymiş.

Birgün çiftlikte öteki tavuklarla oyun oynarlarken,yukarı baktığında bir kaç kartalın özgürce uçtuklarını görmüş. Kendini tutamamış, yüreğinde bir anda oluşuveren coşkuyla haykırmış:
"Aman Allah’ım, ne kadar güzel uçuyorlar. Ben de onlar gibi uçmayı çok isterdim" demiş.

Tavuklar,onun bu sözlerine hep birlikte gülmüşler. "Sen bir tavuksun.''demişler. ''Ve şunu asla aklından çıkarma Tavuklar kartallar gibi uçamaz.''

Küçük kartal, o günden sonra hemen hergün gökyüzüne bakıyor ve gözleriyle uçan kartal arıyormuş... Bir kartal gördüğünde ise çiftlikteki öteki tavukları unutuyor, gökteki kartal gözden kayboluncaya dek büyük bir hayranlık ve özlemle onu izliyormuş.

Sonra da tüm hayranlığını ve özlemini, kartal gördüğü her zaman Ah Tanrım, ne olur ben de onlar gibi uçabilsem!..Ben de onlar gibi özgürce kanat açabilsem göklerde...''
O böyle konuştukça çevresindeki tüm tavuklarda her zaman söylediklerini bir kez daha yineliyorlarmış.''Vazgeç bu düşlerinden....Sen bir tavuksun ve hep öyle kalacaksın... Bırak bu hayalleri."
küçük kartal çevresindeki tavukların hergün birkaç kez yineledikleri bu sözlerinden öylesine etkilenmiş ki...Sonunda bir KARTAL gibi göklerde özgürce kanat açmak düşünden vazgeçmiş ve hayatını bir tavuk olarak yaşamaya karar vermiş. Ve bir tavuk gibi sürdürdüğü yaşamının sonundada bir tavuk gibi ölmüş.

Kıssadan hisse: Ne olduğunu düşünürsen, o olursun. Eğer, hayatınızın herhangi bir zamanında, kartal olma hayalini kurarsanız, hayallerinizi takip edin. Tavukların sözlerini değil.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder